Bursa'da Zaman

Bursa'da eski bir cami avlusu, Küçük şadırvanda şakırdayan su..

Orhan zamanından kalma bir duvar, Onunla bir yaşta ihtiyar çınar,

Eliyor dört yana sakin bir günü..

Bir rüyadan arta kalmanın hüznü, İçinden gülüyor bana derinden.

Yüzlerce çeşmenin serinliğinden..

Ovanın yeşili göğün mavisi, Ve mimarilerin en ilahisi.

Bir zafer müjdesi burda her isim; Sanki tek bir anda gün, saat, mevsim..

Yaşıyor sihrini geçmiş zamanın, Hala bu taşlarda gülen rüyanın,

Güvercin bakışlı sessizlik bile, Çınlıyor bir sonsuz devam vehmiyle..

Gümüşlü bir fecrin zafer aynası.. Muradiye, sabrın acı meyvesi,

Ömrünün timsali beyaz Nilüfer.. Türbeler, camileri eski bahçeler,

Şanlı hikayesi binlerce erin, Sesi nabzım olmuş hengamelerin,

Nakleder yadını gelen geçene..

.

Bu hayalde uyur Bursa her gece, Her şafak onunla uyanır, güler..

Gümüş aydınlıkta serviler, güller.. Serin hülyasıyla çeşmelerinin..

Başındayım sanki bir mucizenin, Su sesi ve kanat şakırtısından,

Billur bir avize Bursa'da zaman..

Yeşil Türbesini gezdik dün akşam..

Duyduk bir musikî gibi zamandan, Çinilere sinmiş Kur'an sesini..

Fetih günlerinin saf neşesini, Aydınlanmış buldum tebessümünle..

İsterdim bu eski yerde seninle, Başbaşa uyumak son uykumuzu,
Bu hayal içinde... ve ufkumuzu,
Çepçevre kaplasın bu ziya, bu renk.. Havayı dolduran uhrevi ahenk.
Bir ilah uykusu olur elbette, Ölüm bu tılsımlı ebediyette..
Belki de rüyası büyük cetlerin, Beyaz bahçesinde su seslerinin.

.

Ahmet Hamdi Tanpınar